سرور محسن پزشکپور ,نخستین سرباز و پیام آور پانایرانیسم, رهبر حزب پانایرانیست, فرزند فنا در آرمان و سرباز مبارز و تسلیم ناپذیر ایران در گذشت
ایشان از ده سالگی تا پایان حیات به راه ایران و سرافرازی آن جنگید و در همهی جبههها و با همهی گرایشهای ضد ایرانی ستیزی آشتیناپذیر داشت.
او با جبههی توده نفتی در سالهای ملی شدن صنعت نفت، با دولت خودکامهی هویدا در جریان جدایی اندوهبار بحرین و با حاکیمت فرقهای پس از حادثهی ۱۳۵۷ رزمی بیپایان داشت.
پندار با جملهی پاینده ایران هزاران جوان ایرانی را برای کوشش در راه بزرگی ایران پرورش داد. از سال ۱۳۵۸ که مجبور به هجرت اجباری شد تا سال ۱۳۷۰ که به ایران بازگشت با بخش اپوزسیون وابسته در خارج از کشور و مستبدین داخل کشور جنگید.
او از سوی نظام حاکمه ممنوع المعامله، ممنوع الشغل، ممنوع الخروج شده و پروانهی وکالت دادگستریش لغو و اموال نداشته و حتی ارثیه پدریش مصادره شده بود.
در گذشت این مرد ایرانپرست را به همهی هممیهنان و ایرانپرستان و به ویژه پانایرانیستها تسلیت میگویم.
تا جان در بدن دارم، تا قلب در سینه میتپد از راه پانایرانیسم منحرف نخواهم شد.
پاینده ایران
dorood bar tamaami sarvaraane paniranist.
dargozashte in bozorgmarde taarikh,ma ra
soogvare ghami jaangodaz nemood.
ravaanash shaad,yadash gerami,raahash por rahro baad.
روحشان شاد وراهشان پایدار وپر رهروباد