پاینده ایران

« هفتم آبان » روز جهانی کورش بزرگ
فرخنده باد
شکوه و بزرگی ملت ایران ، در این است که هرگز در درازای تاریخ زرینِ خود ، نه « بت‌پرست » بود و نه « برده‌دار » . هرگز سرزمینی را استعمار نکرد و مردمانی را مورد استثمار قرار نداد .
روز هفتم آبان‌ماه ۱۳۸۴ برپایه‌ی برنامه‌ریزی ، یاران مکتب پان‌ایرانیسم در تالار هتل ایرانشهر ( تهران ) گرد آمدند . در این نشست پرشمار ، اندامان مکتب پان‌ایرانیسم از اروپا و آمریکا نیز شرکت داشتند .
در این نشست ، برپایه تلاش‌های هیات‌اجرایی حزب پان‌ایرانیست ، در راستای وارد کردن روز جهانی کورش بزرگ در گاهشمار ملی ایرانیان ، باشندگان که هرکدام چندین دهه در راه استقرار نظم ناسیونالیستی ایران کوشیده بودند و در درازای سالیان ، در « فرود‌های تحمیلی » هرگز دست از تلاش در راه سرفرازی و یگانگی همه‌ی تیره‌های ایرانی و همه‌ی سرزمین‌های ایرانی‌نشین برنداشته بودند ، خجسه روز هفتم آبان را « روز جهانی کورش بزرگ » نام‌گذاری کردند . از آن جا که این‌گام بر بستر گسترده‌ی « نیازملی » ایرانیان قرار داشت ، رفته‌رفته « جاگیر » شد ؛ چنان‌که ۱۱ سال پس از آن اعلام ، نیم‌میلیون تن از فرزندان این سرزمین در روز هفتم آبانماه ۱۳۹۵ ، در پاسارگاد به گرد هم آمدند و هم‌آوا « ایران » را فریاد کردند و « پایندگی ایران » را آرزو نمودند .
امروز آنانی که با حضور مردم ایران بر آرام‌گاه کورش بزرگ ، به رویارویی برخاسته‌اند ، در جبهه‌ی « نبونید » یا
« فرمان‌ روایی زشت » قرار دارند . کورش بزرگ از زبان ملت ایران « فرمان‌روایی زشت » را این گونه به ما می‌نماید
که نمونه‌ای است از« تبه‌کاری و ستم‌کاری » که هنوز گلوگاه بشریت را در چنگال‌های خونین خود می‌فشارد .
مرد ناشایستی به نام [نبونید] به فرمان‌روایی کشورش رسیده بود .
او ، کار ناشایست قربانی‌کردن [انسان] را رواج داد … هر روز کارهای ناپسند می‌کرد . خشونت و بدکرداری .
او ، کارهای … روزمره را دشوار ساخت . او با وضع مقررات نامناسب در زندگی مردم دخالت می‌کرد .
[او] ، اندوه و غم در شهرها پراکند .
او ، مردم را به سختی معاش دچار کرد [و] هر روز به شیوه‌ای مردم شهر را آزار می‌داد .
او با کارهای زشت خود ، مردم را نابود می‌کرد … همه‌ی مردم را .
ساکنان سرزمین‌ سومر و اکد به روزِ مردگان افتاده بودند …
این‌گونه بود که کورش ، برای ایفای رسالت جهانی ملت و مردم ایران یعنی رویارویی با « بی‌دادگری » ، « ستم » ،
« برده‌داری » و « تحمیلِ دین » به « دگرباوران » ، برای رهایی مردم بابل ، اکد ، سومر و … راه بابل را در پیش‌گرفت :
ارتش بزرگ من [ما ملت ایران] به آرامی وارد بابل شد .
نگذاشتم [ ما ملت ایران نگذاشتیم ] رنج و آزاری به مردم این شهر و این سرزمین وارد آید .
اوضاع داخلی بابل و جایگاه‌های مقدسش ، قلب مرا [ما ملت ایران را] تکان داد .
من [ما ملت ایران] برای صلح کوشیدم [کوشیدیم] .
نبونید ، مردم بابل را به بردگی کشانیده بود .
من [ما ملت ایران] بردگی را برانداختم [برانداختیم ] .
فرمان دادم [ما ملت ایران فرمان دادیم] که همه‌ی مردم در نیایش خدای خود آزاد باشند و آنان را نیازارند .
فرمان دادم [ما ملت ایران فرمان دادیم] که هیچ کس اهالی شهر را از هستی ساقط نکند .
این چنین بود که با دیدن خوی و خصلت ملت و مردم و نیز شاهنشاه ایران :
همه‌ی پادشاهان سرزمین‌های جهان … همه‌ی مردم سرزمین‌های دوردست … در بابل بر من [ ماملت ایران] بوسه زدند
من [ما ملت ایران ] شهرهای آگاده ، اشنونا ، زمبان ، متورنو ، دیر ، سرزمین گوتیان و هم‌چنین شهرهای آن‌سوی دجله را که ویران شده بود ، از نو ساختم [ ساختیم ]
فرمان دادم [ما ملت ایران فرمان دادیم ] همه‌ی نیایشگاه‌های شهر را که بسته بودند ، بگشایند .
همه‌ی مردمانی را که که پراکنده و آواره شده بودند ، به جایگاه‌های خود بازگردند .
خانه های ویران شده را آباد کردم [کردیم ] …
اکنون ، این پرسش به میان می‌اید که ستیز با این « ابرانسان‌ایرانی » و این « اندیشه‌ی همه‌انسانی » ، نشانه‌ی چیست ؟ آیا می‌تواند جز باورمندی به « برده‌داری » ، « تحمیلِ دین » ، « ظلم و ستم بر مردمان » ، « ساقط کردن مردمان از هستی » و … مفهوم دیگری داشته باشد ؟!
راستی را ، ستیز با کورش بزرگ ، ستیز با اندیشه‌ی همه‌انسانی ملت و مردم ایران است . حضور نیم‌میلیون ایرانی ، با وجود ایجاد راه‌بندان‌ها، تنگناها و بگیروببندها ، در هفتم آبان ۱۳۹۵ در پاسارگاد که همه یک‌‌زبان و یک‌صدا ، نام ایران و پایندگی ایران را فریاد می‌زدند ، نشان داد ریشه‌های ناسیونالیسم ایرانی ، ژرف‌تر و ستبرتر از آن است که با این « باد‌ » ها بلرزد .

پرهیز کنید از رویارویی با ناسیونالیسم ایرانی . سرنوشت جانشینان اسکندر گجستک ، خلیفه‌های بغداد ، مغولان خون‌خوار ، تیموریان و دیگر مهاجمان و ستیزگران با ناسیونالیسم ایرانی را از یاد نبرید و بدانید که بسیار حقیرتر از آن هستید که با خواست و اراده‌ی ملت ایران به نبرد برخیزید .
پاینده ایران
یک‌شنبه ۷ آبان ۱۳۹۶
دفتر مرکزی حزب پان‌ایرانیست
( هیات اجرایی / هاج )