خانهتحول «برادران قاچاقچی» و «دولت با تفنگ» به یک هیولای همه کاره
۲۶ تیر ۱۳۹۶
اکثر فرماندهان سپاه و نیروهای نزدیک به این نهاد تخم مرخ‌های خود را در انتخابات ۹۶ در سبد قالیباف و رئیسی گذاشتند. بعد از عدم موفقیت در کسب قوه‌ی مجریه، تنش میان فرماندهان سپاه و دولت روحانی بالا گرفته است. این تنش را هم در موضوعاتی مثل قراردادهای نفتی (با دادن تریبون یک ساعته تلویزیون حکومتی به یکی از فرماندهان سپاه برای نقد قرارداد با توتال)، هم در موضوع قاچاق کالا و هم در انواع فعالیت‌های اقتصادی و اصولا نقش سپاه در اقتصاد کشور می توان مشاهده کرد. سپاهیان هر گونه عدم سهم گیری مورد نظر یا تلاش برای محدود کردن حیطه فعالیت اقتصادی این نهاد را به “تضعیف سپاه” تعبیر می کنند. سپاه با این رویکرد به چه سمتی حرکت کرده است؟
نهادی با اشتهای سیری ناپذیر قدرت
سپاه پاسداران انقلاب اسلامی امروز بعد از دیوانسالاری دینی به قدرتمند‌ترین نهاد از حیث میزان نفوذ و تاثیر گذاری در سیاست‌ها (خارجی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی) در ایران تبدیل شده است. این نهاد برنامه‌های اتمی و موشکی، مدیریت مداخلات خارجی (در منطقه‌ی خاورمیانه از افغانستان تا سوریه و عراق و لبنان و از بحرین تا یمن از طریق سپاه قدس)، سازمان سرکوب (اطلاعات سپاه)، ارسال پارازیت به ماهواره‌ها، حفاظت از مقامات (که نوعی قرار گرفتن شیشه‌ی عمر آنها در دست سپاه است)، پروژه‌های بالای صد میلیون دلاری کشور (محمد علی جعفری، خبر آنلاین ۲ اردیبهشت ۱۳۹۰)، پرهزینه‌ترین ترین خبرگزاری‌ها و نهادهای تبلیغاتی (مثل خبرگزاری‌های فراس و تسنیم و موسسه ی اوج) و بخش قابل توجهی از خدمات عمومی مثل تلفن همراه را در اختیار دارد.
سپاه پاسداران انقلاب اسلامی امروز بعد از دیوانسالاری دینی به قدرتمند‌ترین نهاد از حیث میزان نفوذ و تاثیر گذاری در سیاست‌ها (خارجی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی) در ایران تبدیل شده است. دستگاه قضایی، وزارت اطلاعات، نیروی انتظامی، رادیو و تلویزیون دولتی و بنیاد مستضعفان یا تحت نفوذ سپاه هستند یا توسط پاسداران سابق و لاحق اداره می شوند.
دستگاه قضایی، وزارت اطلاعات، نیروی انتظامی، رادیو و تلویزیون دولتی و بنیاد مستضعفان یا تحت نفوذ سپاه هستند یا توسط پاسداران سابق و لاحق اداره می شوند. در امری از امور کشور نیست که ردپای سپاه مشاهده نشود، از مسجد سازی (مشارکت سپاه در ساخت ۷۷۰۰ مسجد، ایرنا ۹ خرداد ۱۳۹۳) و اداره‌ی بیمارستان (از جمله خاتم الانبیا) و دانشگاه (امام حسین) و مدرسه‌ی اختصاصی (دبیرستان‌های سپاه در سراسر کشور) تا برگزاری تظاهرات حکومتی و اداره‌ی اسکله، از قاچاق کالا تا تعیین سفرا (مثل تعیین ایرج مسجدی سرتیپ سپاه و مشاور قاسم سلیمانی به عنوان سفیر ایران در عراق)، و از اسکان بازنشستگان خود در بناهای میراث فرهنگی تا مدیریت ورزش کشور. سپاه با وارد شدن به بازار مالی در کمتر شرکت بزرگی است که به طور مستقیم یا غیر مستقیم سهام نداشته و از این طریق نفوذ خود را اعمال نکند.
تنها نهادهایی که به تمامه به اشغال سپاه درنیامده‌اند دولت و مجلس هستند که آنها نیز بر خلاف منویات فرماندهان سپاه عمل نمی کنند که اگر چنین کنند هواپیماهای سپاه در روز بازگشایی یک پروژه (فرودگاه جدید تهران) به پرواز در می آیند یا برای آنها پرونده سازی می شود. هدف مهندسی انتخابات بالا بردن سهم نزدیکان سپاه در دولت (اعضای کابینه، معاونان وزرا، مدیران کل، استانداران و فرمانداران) و مجلس بوده است.
بسط حوزه نفوذ سپاه و در اختیار گرفتن امکانات کشور از سوی سپاه تمامی نداشته است. روزی نیست که خبری از این بسط حوزه نفوذ و شکایت از آن شنیده نشود. سپاه در کنار دست اندازی به قدرت سیاسی و اقتصاد کشور به حوزه‌های فرهنگی و اجتماعی نیز از آغاز ورود کرده و اکنون در حال بسط این حوزه‌هاست. روحانیون و دستگاه رهبری چون در میان اقشار دیگر جامعه پایگاه قدرتمند و قابل اتکایی ندارند هر روز به این نهاد برای تداوم حکومت وابسته تر شده و سپاهیان با علم به این ضعف قدرت و ثروت خود را گسترش داده‌اند.
نظرات